Ali en Ad Loos woonden veertig jaar met veel plezier in een vrijstaand huis is Riethoven. Nu het pensioen zich aangekondigd heeft, werd de woning te groot voor het echtpaar. Gezocht werd naar een appartement in een levendige omgeving met veel kastruimte. Het eerste vonden ze in Veldhoven, dat laatste bij De Houtwinkel in Bladel, waar ze kasten op maat lieten maken. Sinds september genieten ze elke dag van hun nieuwe omgeving.
Ali werd geboren in Riethoven en de wieg van Ad stond in Bergeijk. “Ik was en ben enorm verknocht aan het dorp, bijna heel mijn familie woont er”, vertelt Ali Loos. “Maar in Riethoven zijn geen appartementen en we wilden toch echt kleiner gaan wonen. Er zijn wel seniorenwoningen maar dan zit je nog steeds met een tuin. We hadden een grote tuin en dat was de laatste jaren meer een last dan een lust geworden. Ad hield alles buiten bij; er was een siertuin en een moestuin. Alle groenten wekte ik in zodat we de hele winter nog uit eigen tuin konden eten. Het onkruid wieden en sproeien wisselden elkaar af en vooral in de zomer was er geen houden aan. We konden eigenlijk niet goed op vakantie omdat we dan wisten dat de tuin ontploft zou zijn als we terugkwamen. We vroegen wel vrienden of familie om het een beetje bij te houden maar eigenlijk vraag je dan veel.”
Nu Ad en Ali meer vrije tijd gaan krijgen, willen ze er wat vaker op uit. “Er zijn nog genoeg vakantiebestemmingen om te ontdekken”, zegt Ad. “Nu de druk van het huis en tuin weg zijn, kunnen we makkelijker weg. Ons huis was snel verkocht en na even zoeken vonden we dit appartement in Veldhoven. We zijn een paar keer gaan kijken voordat we de knoop doorhakten. Eigenlijk was het enige dat ons in eerste instantie weerhield om ‘ja’ te zeggen, dat er zo weinig opbergmogelijkheden in het appartement waren. Ik wilde geen afstand doen van mijn gereedschap, mijn boeken en de administratie en Ali schildert voor de hobby. Daar heb je ruimte voor nodig; je wilt niet alles in het zicht laten liggen en daarbij zitten we graag bij elkaar. Het is nu juist zo leuk dat zij bij het raam staat te schilderen en ik achter mijn pc zit. We hebben allebei onze eigen plek maar zijn toch bij elkaar.” Aan de muur hangen een aantal werken van Ali; pointillisme is haar specialiteit en ze houdt van kleur, dat valt op.
Voor het gebrek aan kastruimte moest een oplossing gezocht worden. “We zijn bij diverse winkels en doe-het-zelfzaken gaan kijken maar nergens vonden we wat we zochten”, vertellen Ali en Ad. “Totdat we bij De Houtwinkel binnen stapten. We legden ons probleem voor aan Arie en Bas en die kwamen meteen met voorstellen. De ruimte van de keuken en de woonkamer bleek uitstekend geschikt voor ruime en diepe kastenwanden zonder dat die teveel in het oog zouden springen.” Ali is dol op glas: “Als ik een souvenir koop of sieraden zijn die bijna altijd van glas. Het materiaal leeft, schittert, weerkaatst het licht en suggereert ruimtelijkheid. Ik was dan ook erg blij met de mogelijkheid om de deuren van de kasten van glas te laten maken. Natuurlijk zijn de panelen aan de achterkant met folie beplakt zodat niet iedereen ziet wat er in de kasten staat. Daarbij geeft het een stukje veiligheid: het glas valt er niet uit bij breuk.”
Ad en Ali zijn dolblij met het resultaat. “Het is mooier geworden dan we gedacht hadden”, roepen ze in koor. Ze lachen nog als ze terugdenken aan de monteurs die de onderdelen kwamen leveren. “Het was véél. De monteurs hadden dit nog niet eerder meegemaakt dat er zoveel kasten in één woning gemaakt moesten worden. Wij wonen op de eerste verdieping dus ze bleven maar lopen om alle onderdelen boven te krijgen. Het was jammer voor hun dat niet alles in de lift paste. Maar ze mopperden niet; ze hebben hard gewerkt en waren zelf ook blij met het resultaat. Het plafond bleek een beetje scheef te zijn en zo stonden ze voor nog een uitdaging maar die is prima en vrijwel onzichtbaar opgelost.”
De toekomst ligt in Veldhoven, waar Ad en Ali van hun pensioen gaan genieten. ‘’We zijn een stuk kleiner gaan wonen maar door de toegevoegde opbergruimte in ons appartement hoefden we geen afstand te doen van de dingen waar we aan gehecht zijn. Het was ontzettend fijn dat we niet alles weg hoefden te gooien bij de verhuizing. Maar de glazen schuifdeurkasten zijn nog niet allemaal vol hoor”, gniffelen ze.
