Chateau Hendrikx-kes staat er op het bordje bij de voordeur van het huis van Tom en Nienke. En een paleis is het geworden. Precies volgens hun eigen smaak verbouwd en ingericht. Met hulp van De Houtwinkel omdat er een steunbalk mooi moest worden weggewerkt. Dat is gelukt met een prachtige eiken balkomtimmering.
Voor Tom en Nienke is verbouwen de afgelopen jaren hobby geworden en ze zijn er nog goed in ook. “Vier jaar geleden kochten we in Hapert ons eerste huis. Dat was niet naar ons zin qua indeling en uitstraling en dus zijn we dat gaan verbouwen. De bedoeling was dat we daar zouden blijven wonen”, vertelt Tom enthousiast. “Om hypotheek-technische redenen was het slimmer om toch naar een ander huis uit te kijken en na een beetje speurwerk vonden we dit huis in de Zandstraat in Casteren. Ik was na de eerste bezichtiging niet heel enthousiast maar Nienke zag mogelijkheden.” Nienke laat op haar telefoon een filmpje zien van hoe het was. Muren van baksteen, een beeldbepalende schouw en een houten schrootjesplafond, veel muren en dus kleine ruimtes. “Blijkbaar kan ik daar heel goed doorheen kijken en ik zag eigenlijk meteen wat dit huis ons te bieden had. Bij de tweede bezichtiging kon ik Tom overtuigen en hebben we een bod gedaan. Ons vorige huis hadden we in de goede tijd gekocht en later verkocht dus financieel gezien was er ruimte voor een uitgebreide verbouwing”, aldus Nienke.
Veel zelf kunnen en een duidelijke visie hebben, is zowel een zegen als een vloek. Nienke: “We stellen erg hoge eisen en hadden soms het gevoel dat we nooit zouden vinden wat we zochten maar met geduld is het toch gelukt. We hebben het huis van onder tot boven onder handen genomen en eigenlijk nergens concessies gedaan aan ons plan. Het gevolg is dat we nu helemaal naar ons zin wonen. Oké, als de tuin, de garage en de overkapping straks klaar zijn. Binnen is het klaar, buiten hebben we nog een paar maandjes werk. “Liefst had ik een garage van 10 meter maar dat vond Nienke een beetje te gek. Iets kleiner is ook goed.” In het huis is genoeg ruimte voor hun hobby’s.
Tom en Nienke kunnen veel zelf en hebben goede contacten. “In de eerste plaats zijn we gaan inventariseren wat de materialen kosten en zo kwamen we er al snel achter dat er best veel mogelijk was binnen ons budget. Natuurlijk hebben we de hulp van vaklieden ingeroepen als dat nodig was. Omdat we de tussenmuur tussen de keuken en de kamer weg wilden hebben, moest er een steunbalk in. Dat is een lelijke ijzeren balk en die wilden we netjes weggewerkt hebben. We kwamen op het idee om daar een houten omtimmering voor te laten maken; dan krijg je een authentiek gevoel, net alsof die houten balk daar al jaren zit.” Al snel kwam het stel bij De Houtwinkel terecht. Stijn begreep wat de bedoeling was en had hout in de juiste breedte binnengekregen. “Dat was wel geluk”, vindt Tom. “We wilden liefst geen naden zien maar wisten ook dat het bij ons niet om een standaard breedte ging. Een beetje geluk gecombineerd met vakwerk.” De las in de lengte was noodzakelijk voor de stevigheid en breekt het beeld, wat de authenticiteit benadrukt. De balk verdeelt de kamer op een rustige manier maar lijkt tegelijk de ruimtes te omarmen.
Bijna een jaar lang werkten Tom en Nienke hard aan hun droomhuis. “Soms zelfs zeven dagen per week”, vertelt Tom. “Als je overdag gewoon bij de baas mag werken, moet alles in de avonduren en de weekenden. Er is veel tijd in gaan zitten maar we zijn nu zo blij. Het gevoel dat we dit niet nog een keer gaan doen, overheerst. Twee grote verbouwingen in vier jaar tijd is wel genoeg. Aan de andere kant… als ik morgen ergens mooie bouwgrond kan kopen, zouden we ons droomhuis kunnen bouwen. Alles nieuw en precies zo indelen als we voor ogen hebben. Voorlopig nog maar even niet, eerste genieten van dit huis.” En dat doet het stel van dit prachtige paleis, dat voelt als Chateau Meijland. Nienke: “We zien onszelf echt als een ‘dream-couple; wij kunnen álles aan, echt alles! We hebben aan dit huis net zoveel werk aan gehad als de Meilandjes in Frankrijk, net zoveel gebekvecht en aan het eind van de dag gaan we net als zij wijnen, wijnen, wijnen.”
